Consillium

Bersdorfer See to wyjątkowe miejsce i większość z nas (tubylców) dobrze o tym wie ale pomyślałem, że warto może zebrać i odświeżyć informacje o tym, gdzie tak chętnie oraz dlaczego, spędzamy czas wolny. Nie będę powielał istniejących już na ten temat poematów, dlatego poniżej tekstu i w tekście znajdziecie konkretne linki. W skrócie, czym jest, skąd się wzięło i co dalej z Bersdorfer See. Jest to sztuczny zbiornik wodny, który powstał na skutek zalania wodą nieczynnej kopalni węgla brunatnego. W rezultacie stworzono duże, ładne jezioro o powierzchni blisko 1000 ha i ok 16 km linii brzegowej. Okoliczny teren został zadrzewiony i obsadzony różnorodną roślinnością. Przyciągnęło to wiele ciekawych gatunków ptactwa i innej zwierzyny. W jeziorze żyje co najmniej kilka gatunków ryb. Dookoła przebiega dobrze przygotowana droga rowerowa przy której wyznaczono miejsca widokowe i punkty gdzie można odpocząć. Z roku na rok wokół przybywa obiektów rekreacyjno-sportowych i wypoczynkowych. Już...

Andrzej Słomianowski

O tym człowieku mógłbym powiedzieć wiele, a jeszcze więcej napisać ale najlepiej zrobi to on sam. Andrzej Słomianowski / Goerlitz / poeta i pisarz / koordynator polsko-niemieckich projektów kulturalnych: Pochodzę z Lublina, gdzie przyszedłem na świat w mrokach II Wojny Światowej, w 1943 roku. Nie wybrałem Goerlitz dobrowolnie, wybrał za mnie los. PRL-owskie służby specjalne uważały, iż lepszy będzie ze mnie szpieg aniżeli poeta i konsekwencją tej opinii była moja ucieczka na Zachód w lipcu 1973 roku. Mieszkałem kolejno w Anglii, wiele lat w Danii, pomieszkiwałem we Francji, a od 1983 roku mieszkam w Niemczech. W Goerlitz mieszkam od października 2001 roku. Przeniosłem się tutaj z Saarlandu, by być możliwie najbliżej niezniewolonego już przez komunistów kraju i mieć stały kontakt z językiem polskim. Pierwsze dni nad Nysą, jesienią 2001 roku były wspaniałe. Tuż za rzeką trwała, prawie do końca listopada, przepiękna, złota polska jesień i mogłem znowu do ...

Tradycja wigilijna i karpiowe rewolucje

Od czterdziestu lat, czyli odkąd pamiętam na wigilijnym stole w domu rodziców u dziadków, rodziny i znajomych, pośród wielu innych tzw. tradycyjnych wigilijnych potraw o których dziś tu nie chcę pisać, pojawiał się oczywiście nieodzowny Karp. Tak jak zmieniała się władza i jej światopogląd tak zmieniała się obiegowa opinia na temat obecności tej zacnej, moim zdaniem ryby na wigilijnym stole. Bogu ducha winny Karp stał się orężem politycznym w rękach kolejnych rządów, a szczupak, śledź czy pstrąg, które de facto na staropolskich stołach furorę robiły, zeszły na drugi, a nawet trzeci plan. Wojna oczywiście trwa do dzisiaj, a sam zainteresowany pan Karp, podobnie jak i ja nic sobie z tego nie robi. I niech tak pozostanie. Jak zwykle nie poddam się chwilowym, obiegowym modom czy opiniom i zamierzam mimo wszystko przygotować i zjeść tę smaczną rybę. Oprócz innych rybnych dań, którymi uraczę podniebienie w tym roku przygotuję wspaniałego karpia, duszonego w cebuli i w maśle. W nosie mam p...

Obsługiwane przez usługę Blogger