Poezje własne,
przekłady
Wielce interesująca
jest zawartość przekazanych pism literackich takich jak: kwartalnik Pracownia,
miesięcznik Twórczość, dwumiesięcznik Topos. Odnajdujemy tu
twórczość własną Andrzeja Słomianowskiego: (proza) "Wysiadka",
(wiersze) "List do Krzysztofa Karaska", "We Francji",
"Język ojczysty", "Pan Antoni", "Ucieczka
Powrót", "Mój nowy sąsiad, cmentarz żydowski", "Słownik
Czechowicza".
Bardzo ważną częścią
twórczości Słomianowskiego są przekłady - w latach 70. XX wieku zaznaczył swą
obecność w literaturze od tłumaczeń prozy Johna Bartha (powieść Koniec drogi)
i poezji Roberta Lowella. W ramach miesięcznika "Literatura na
świecie" kierował działem literatury anglojęzycznej. Z Polski wyjechał w
1973 r. (Anglia, Dania, Francja, Niemcy). Po stronie zysków tej decyzji z całą
pewnością są kolejne poznane - na poziomie literackim - języki, zaprzyjaźnieni
ludzie, dokonane przekłady.
Poemat "U
chorych na granicy" (autor John Montague), wiersze Magnusa Enzensbergera,
Thomasa Bernharda, Williama Sydneya Grahama oraz im poswięcone noty
biograficzne, to kolejna część dorobku Andrzeja Słomianowskiego opublikowana w
wymienionych pismach.
Wielcy i najwięksi
O ile zawartość pism literackich daje dużą
dozę informacji o twórczych dokonaniach Słomianowskiego, to spis autorów
przekazanej korespondencji wywołuje nasz niekłamany podziw i entuzjazm. Są tu
bardzo osobiste listy Marianny Bocian (1942-2003) - poetki i pisarki,
absolwentki polonistyki i filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego; list Krystyny
Bednarczyk (1923-2011) założycielki (wraz z mężem Czesławem) wydawnictwa
Oficyna Poetów i Malarzy oraz drukarni w Londynie. A nadmienić tu trzeba, że w
OPiM publikowali m.in.: Jan Lechoń, Czesław Miłosz, Kazimierz Wierzyński.
Zbiór zawiera kilka
krótkich listów - oczywiście pisanych maszynowo - z paryskiej Kultury - autor Jerzy
Giedroyć (1906-2000), dwa odręcznie
pisane listy od Andrzeja Wajdy. Perłą największą w tym zbiorze są jednak listy
(4) i (23) karty pocztowe pisane ręką Tadeusza Różewicza.
"Ślady mojego
życia"
- Korespondencja,
której uzbierało sie sporo, książki, zdjęcia, jakieś drobiazgi - ślady życia
nie tylko literackiego czy artystycznego - tak mówi o przekazanych nam
przedmiotach Andrzej Słomianowski. - W ostatnich latach często myślałem , iż
należy udostępnić je innym, szerszemu gronu osób: być może studentom, badaczom
literatury, krytykom czy po prostu zainteresowanym. Zgorzelecka Biblioteka
wydawała się idealnym miejscem na ten mozaikowy depozyt.
(...). Moja
biografia jest bogatsza aniżeli mój dorobek literacki i rozmaite dokumenty tej
biografii zbierały się przez lata w moim archiwum. Studiowałem jako młody
człowiek w Łódzkiej Filmówce i od tamtej pory datuje się moja znajomość z
Andrzejem Wajdą. Przez prawie pięć lat byłem zięciem Jerzego Andrzejewskiego, w
którego domu miałem możność poznać wielu wybitnych artystów i wspaniałych ludzi
- choćby takich jak Tadeusz Różewicz, z którym do dziś łączy mnie literacka i
osobista przyjaźń. Przez jakiś czas mieszkałem w Paryżu i z tamtego czasu
datowała sie moja znajomość z Jerzym Giedroyciem, dość powierzchowna, niemniej
owocująca współpracą (...).
Z Marianną Bocian
(tak jak z Marianem Szałeckim) łączyła mnie literacka przyjaźń i osobista
sympatia. Mariannę Bocian uważam do dziś za jedną z najciekawszych poetek
polskich w ogóle - i chyba za najambitniejszą: poddawała swoją twórczość (tak
jak swoje życie) wyjątkowym rygorom moralnym i estetycznym - dodał.
W przyszłym roku
Andrzej Słomianowski ukończy 70 lat, w lipcu (2013 r.) upłynie także 40 lat od
jego wyjazdu z kraju. Od 12 lat mieszka w przygranicznym Goerlitz i
współpracuje z Miejską Biblioteką Publiczną w Zgorzelcu.
Marek
Żytomirski
Komentarze
Prześlij komentarz